22. maart 2025

Zeg, hest dien verhoal aal kloar? Doe komst overal toch mit weg met dien proatjes en gesmoes Ik kiek deur die hin mien jong bist nog lang nait thoes Lulst recht wat krom is met dien dikke bek en vrumde streken hest aanderluu niks in de reken Zist aal met sputter op te zeuren Over dien menaren wilst noeit heuren Bliefst diezulf aal verstoppen in draank en leugens Gainaine kin die toch stoppen Zoas doe dust is echt nait pluus Ik bin haildail kloar met die En zet die vandoage uut mien huus

13. februari 2025

Brieven* Brief van m'n 8 jarige zelf, aan m'n 49 jarige zelf Moet ik nu een brief maken? Ik wil buiten spelen. Ik wil de frisse lucht inademen. Wie is die mevrouw toch. Ik dacht dat ik een jongen was, ben ik toch een meisje. En helemaal niet zo lelijk en onzeker als nu. Ik schaam me, ik had toch een jongen moeten zijn? Jongens krijgen veel meer kansen, en een gitaar. Ik kan niet geloven dat ik die mevrouw ben met die instrumenten. Ha! Heb ik nog steeds graag een kwast vast op te schilderen?...

13. februari 2025

Brieven* Brief van m'n 80 jaar, aan m'n 49 jarige zelf. Goh Silvia, daar zit je dan. Ik kan me nog goed herinneren dat je er doorheen zat. Dat je baalde dat klojo's jou niet serieus namen. Dat het niet lukte boos te worden. Goed dat ik op zoek bent gegaan naar mn eigen weg, met mensen die beter zijn geweest voor mij, blij dat kon ik schrijven niet meer hoefde te zwijgen over wat ik voelde. Dat m'n hart open durfde te gaan, soms heel even. Op het podium. En dat ik mijn vleugels helemaal...

10. februari 2025

Ik heb je aan de kant gelegd Je trok teveel aan mij Ik raakte uit het lood Nu kijk ik niet meer naar je voor mij is jouw wereld dood Ik zal je wel gaan missen Bij jou zocht ik houvast en vertier maar de ruimte die je innam bracht me geen plezier Jouw loze woorden vulden mij enkel met idioterie met je overtrokken drama dat ik dat nu pas zie Nu komt er ruimte om te dichten de tijd is weer van mij Ik kijk weer naar de zee Zie de leegte voor me En ben weer thuis in heimwee

07. februari 2025

Niet meer te behandelen. Een gevaar voor de samenleving. Zeggen ze. Jij slaat alles kort en klein. Wij, de maatschappij, willen jou niet. Zodra het kan gooien we je op straat. Nee, niet wij. Daar hebben we mensen voor, zodat wij het niet hoeven te zien. En wij weg kunnen kijken. Doen alsof jij er niet bent. De klappen kreeg je al vroeg. Je was als kind onhandelbaar. Je vader sloeg je. Je moeder verslaafd. Vuilniszakken op zolder. Gras tussen de tegels. Ratten in het schuurtje. Het dorp liep...

05. februari 2025

Ik zou het van de daken willen schreeuwen Zoveel als ik van je hou Ik zou het in je oor willen fluisteren Zoveel als ik van je hou Ik zou wel willen weten hoe ik mijn liefde voor jou kan meten Ik zou willen weten wat zoveel is Zoveel als ik van je hou Ik zag je lopen in de straat, draaide weg opnieuw teveel verlegen van jou

28. januari 2025

Het woont in de kelder. Het heeft een lelijke kop, als van een draak, maar dan zwarter en met meer scherpe punten. Meestal slaapt het. Je gaat gewoon je gang. Maar soms, heel soms, op een dag, als de zon lijkt te schijnen, meestal als je even niet oplet, wordt het monster zomaar even wakker gemaakt. Dan schudt je huis even op. Als een donderslag bij heldere hemel. Heel kort heft het monster dan zijn kop, staat op en doet de deur van de kelder open. Hij kruipt via je vochtige trap naar boven....

24. januari 2025

Er was eens lang geleden een dorp hier ver vandaan. In het dorp waren alle mensen gelukkig. In het dorp werd hard gewerkt en er waren mooie feesten. Met kerst werd er goed gegeten en gedronken en rond midzomer was er een groot muziekfeest waar iedereen die ook maar iets kon, zijn kunsten toonde. Iedereen keek onder het zwoegen op het land uit naar deze feesten. Met kerst en midzomer. Dan gingen in het dorp alle remmen los. Op een dag kwam er een vrouw van ver bij de poort van het dorp en vroeg...

16. januari 2025

Van die kreeg 'k ut te kwoad Het moakte mie roazend, het moakte mie gek dien zwiegen spijde mie liek in de bek Aan laandskane heb 'k de duvel uut die joagt kon mie nait meer bedwingen kriegst d'ur van as't mien haart aal ploagst Ik heb dikke stainen om dien pokkel doan en bie Knoal zag 'k die't woater in goan Van dei tied of aan loat ik elk in ain woan wat recht was proat ik krom mot die missen ik zai die noeit weer om Kon 't mie aal mor niks verschelen zo ain as doe was d'ur gainain tot 'k uut...

08. januari 2025

Mijn gedachten gaan de laatste dagen vaak naar Liz. Liz Janssen. Ze is overleden. Te vroeg. Ze werd geboren in 1972, ze werd 52 jaar. Liz ken ik al sinds ik de bluegrass en oldtimewereld inliep. We speelden als kind samen in het gras, tijdens de festivals waar we met onze ouders heen gingen. Liz was er altijd als ik ook daar was. Liz's vader Rienk en mijn vader, Lambert Schomaker konden goed met elkaar. Ze organiseerden allebei veel bluegrass en aanverwanten. Zo kwam ik ook als kind in het...