15. juni 2025

Ben je voor The Beatles of The Stones? dat werd mij gevraagd ergens op de middelbare school. Ik vond de vraag raar, want de bands maakten totaal iets anders in mijn beleving, dus hoezo moest ik voor of tegen zijn? Voor of tegen ben je in oorlog, of in sport, of in je verbeelding. Voor of tegen ontwikkel je een beeld van de ander dat niet klopt om je er tegen kunnen afzetten, en zo de groep waartoe je wilt behoren te versterken. In de kunst hoef je je niet te groeperen, want kunst bevindt zich...

05. juni 2025

Begin maart belde Robbert Oosting met de vraag of ik mee wilde doen met Songfestival Drenthe. Ik hoefde niet lang na te denken. Een paar jaar geleden was dat anders geweest, dan had ik zitten miezemuizen over wat een ander er wel niet van vond, dat ik meedeed, dat het niet goed genoeg was. Dat ik veroordeeld zou worden tot de brandstapel. Beetje overdreven denk ik nu, maar zo was dat voor mij toen blijkbaar. Na het overlijden van m'n vader, net een jaar geleden, heb ik gemerkt dat er sowieso...

21. mei 2025

Ze het nait in de goaten Dat ik op heur liek Met heur enthousiasme en heur lach En aal wat ze zugt en zag Ain stee met niks te vrezen Ain thuus om in te wezen Ze heb nait in de goaten Dat ik op heur liek Heur wanhoop klinkt in twaiduuster Ik zai gain licht meer in heur ogen En terwijl ik noar heur luuster spaigelt zij mien duuster Wat was't dat ons in tweien splitte? aargenswoar mot toch ain plekkie wezen woar wie nait allenig of veur onszelf leven woar wie soamen zitten Doar aargens is ain...

15. mei 2025

Hij zit hier net als ik al een tijdje. Op het terras in dit heerlijke oude dorpje in Zuid Franrijk. De zon schijnt uitbundig. Hier zitten altijd mensen, ze lijken elkaar allemaal ook te kennen. Hij zit alleen aan tafeltje. Hij kijkt steeds op zijn horloge. Hij wacht op haar, maar ze komt maar niet. Hij kan het nog niet geloven en wrijft zijn handen over het gezicht. Ze had gezegd dat ze misschien zou komen. Drie dagen geleden. Hij bestelt wijn, voor zichzelf. Of zou zij zometeen liever bier...

13. mei 2025

Midden op een heuvel, bij een oud kerkje, op een mooi groot grasveld met veel madeliefjes plof ik neer. Even verderop staat een camper. Ik zie geen mensen. Er is niets in de buurt. Ik pak in Pelerveen en omstreken inmiddels zeer gewilde koeken, water en m'n boek uit m'n tas. De zon schijnt achter de voortkabbelende wolkjes. Het is hier zo heerlijk stil. Ik hoor de vogels zingen, de krekels, de vliegen. De heideblauwtjes en vuurvlindertjes dansen om me heen, heel hoog in de verte zie ik een...

10. mei 2025

Doe mij een man met blokjesblouse en veel krullen in zijn haar Doe mij een man met groene ogen en een grijze baard Die mij niet uit het niets verlaat Doe mij zo'n man zonder depressie of problemen Niet voor altijd, maar voor nu en dan Doe mij zo'n man, die uren vrijen kan Zo'n man die niet onnodig onzeker is over de grootte van zijn pik die helder is, niet vaak denkt van 'ik ik ik' Doe mij een man die waarmaakt wat hij zegt Die eerlijk is, intelligent en oprecht Doe mij een man die vrij is en...

26. april 2025

Aan het eind van het verhaal was de conclusie dat ze te weinig bij zichzelf was gebleven. Dat ze zich altijd teveel heeft laten hangen naar wat er om haar heen gebeurde. Je hoorde het altijd terug. Niet strak. Wel leuk en aardig, maar niet strak. En nu iedereen dat wist kon ze als muzikant ook zichzelf maar beter doorstrepen. Als zij niet goed genoeg was, waarom zou ze het dan nog doen? Ze hadden haar overtuigd dat het allerhoogste er niet in zat, dat was haar keer op keer verteld. Wat dacht ze...

16. april 2025

Zo bang. Zo bang. Over wat ze van me zouden vinden. Dat ik geinspireerd op het verhaal van hun moeder een aantal korte verhalen had opgenomen in m'n eerste boek. Bang, omdat een paar maanden daarvoor het contact met mij plots was afgekapt nadat ik voor iemand die ik graag mag, een tekst had geschreven. Bang om fouten te maken, ten koste van relaties me te uiten. Mijn vader had me er dikwijls op gewezen dat ik niet mocht schrijven over wat er binnen mijn familie was gebeurd. Schaamte....

28. maart 2025

Heel lang geleden, in een oord hier ver vandaan leefde eens een type mens, dat bekend stond als Bullebak. Bullebakken waren mensen die wilden heersen over anderen en over de aarde. Op zichzelf leken de mensen, het waren overigens meestal mannen, heel normaal in omgang, maar als ze de controle verloren, transformeerden ze in een Bullebak. Een genadeloze bullebak. Ze werden dan vuurrood, hun bloed raakte aan de kook en de knoopjes van hun shirt schoten los. Niemand was veilig voor ze. Iedereen...

28. maart 2025

Gister was voor nu mijn laatste theaterles, speltraining Bij Vrijdag, met les van Nina vd Woude. Ik vond het heel leuk om te doen. In de winter was ik ermee begonnen omdat ik graag sneller wilde leren schakelen. Zonder plan, gaan. Zonder schaamte improviseren. We sloten de lessen af met een 10 minutenimprovisatie, waarbij ik, als Melanie zijnde, samen met mijn bff Richard met autopech langs de weg stond in Portugal. Niks in de buurt. Richard en ik kwamen allebei uit hetzelfde strengchristelijke...