29. oktober 2025
Zij: Er is niks. Hij: Niks? Dat zeg je altijd zo beslist. Maar er is wel iets. Ik voel het. Alleen... jij zegt het niet. Zij: Als ik het zeg, voel jij je aangevallen. Alsof elk woord dat ik uitspreek over jouw falen gaat. Hij: Gaat het daar ook over? Zij: Nee. Het gaat over wat iets met míj doet. Maar zodra ik dat uitspreek, maak jij er iets van dat buiten jou moet blijven. Jij mobiliseert alles om niet geraakt te worden. Hij (geïrriteerd): Ik wil het gewoon goed doen. Is dat zo verkeerd?...
27. oktober 2025
I’m not your priority anymore was I ever like before You said the one thing you can give to another is time but I've been waiting for you too long since the days your time was mine I became a tree of which the leaves of hope have all fallen off Through the branches bare, again the wind is blowing names of the ones who made false promises through the air Here I stand lost and alone The leaves on the ground are clear Faith in empty words has left, you see From now on, you're no priority to me
21. oktober 2025
Waarom een kind huilt voor het slapen gaan, daarover zijn de geleerden het na eeuwen onderzoek nog altijd niet eens. Is het een overgang naar een andere toestand van zijn? Of is het de ontlading van een overprikkeld brein? Niemand aan de universiteit durft zich te wagen aan een natuurwetenschappelijk onderbouwd en een eenduidig antwoord te geven. Maar volgens sommigen zijn er ook andere verklaringen die zich niet laten vangen in formules of grafieken. Lang geleden, hier ver vandaan, gebeurde...
28. september 2025
Soms denk ik wel eens dat we door de verhalen die we lezen en horen, een wereld in ons hoofd scheppen, zo krachtig en levendig dat we de werkelijkheid niet meer los van dat kader kunnen waarnemen Alsof wat we zien uiteindelijk een spiegelbeeld is van onszelf. Ik weet niet of dat een droom is, of dat de verbeelding misschien meer te zeggen heeft dan we kunnen bevatten Soms denk ik dat 'make this world a better place' begint bij het je voor te stellen, en dat de wereld die je dan ziet, ook 'een...
21. september 2025
Hoe het eindigde Toen ik haar achterliet was ze nog niet dood, denk ik. Met haar knieën gebogen haar armen wijd lag ze op de grond, dat weet ik nog. Ze schudden nog na net zoals een geslacht dier. Klaar om van organen te worden ontdaan; biefstuk, varkenshaas en sudderlap. Bloed kroop door haar schone beige T-shirt. Ze keek naar de lamp boven de keukentafel. Ze nam de hele ruimte in, zoals ze dat altijd had gedaan. Tot nu. Nu was ze verlost. Nu hoefde zij niet meer te lijden. Nu hoefde ze nooit...
18. september 2025
Die dag zou het leven van Truida een radicale wending nemen, een verandering die ze niet zag aankomen. Ze stapte die ochtend uit bed, deed haar badjas aan en liep richting wc, richting keuken, richting keukentafel. Zoals elke dag. Het vaste ritueel. De herfst was aangebroken, maar het leek haar niet te deren. Naar buiten moest ze. Fietsen. Geen zin om zich fatsoenlijk aan te kleden, stapte ze in haar zwerversoutfit de deur uit. Sandalen, oude wijde broek, haar haar ongekamd in een snelle knot....
01. september 2025
'Dat huf toch nait ' dat was mien antwoord toun ain kameroad mie vruug wat mijn oma d'r van sol vinnen as ik hier zo dreientwintig joar noa heur dood heur op ain voetstuk ploatsen sol. Noast aal dei luu dei hier zichzelf aal de hemel in priest hebben, om wat ze betaikent hebben veur Valthermond. En d'ur binnen, as ik de verhoalen geleuven, mag verscheiden dei zichzulf belangriek vonnen en vinnen. Mor Grietje nait. En juust doarom verdaint zij het, dat wie de aandacht even op heur richten. Ain...
12. juli 2025
'Most die d'ur mor bie dele lèggen,' zee ze. Ze zit bie mie in taxi op mien allerloatste waarkdag. Ze stapt in op Knoal en gait d'ur weer uut op Knoal. Ze was even bie ain vriendin, ze kennen mekoar aal sikkom zeuventig joar. De groep was eerst groter mor de rest is aal dood. Heur vriendin en zij zuiken mekoar geregeld op, gelijk vandoage. Ze heb ain poar borrels op, en proaten gait dan makkelijk. Ze is tegen de negentig. 'Loatst was ik mit oale vandoagen op pad, en docht ik bie miezulf 'Mot...
04. juli 2025
Heur hou het sturmt Wel stopt dei kerel van hiernoast Hij sloat om zich tou as n onwies En kriegt zien zin tegen elke pries Zien pa was gain veurbuild Armou mokte het leben nait schier Mit de raime kreeg er d'ur bie tou Geknoaffel von zien pa gemier Elke dag noa t waken op't laand Zag uh gain vreten veur hom stoan Zien ma kroop weg onder toafel Mui dee uh niks as houen en sloan Tussen kurt en klain doar was as jonkie maistens thuus Bist nou met hom geliek zien pa aaltied ver van huus Noadat...
03. juli 2025
Als een sticker had ze zichzelf tegen hem aangeplakt. Hem gehoorzamen was haar grote deugd. Alles wat hij zei kon ze beamen en versterken. Ze was zo verliefd op hem. Dat hij schold op iedereen die hem in de weg stond, nam ze voor lief, daar was ze inmiddels aan gewend. En hij kon het ook niet helpen, dit was nu eenmaal zijn manier van doen. In de eerste weken was ze er heus wel eens over begonnen, maar tegen een driftkikker kun je blijven praten. Hij luisterde nooit. Ook niet naar haar. Hij gaf...