Waarom een kind huilt voor het slapen gaan, daarover zijn de geleerden het na eeuwen onderzoek nog altijd niet eens. Is het een overgang naar een andere toestand van zijn? Of is
het de ontlading van een overprikkeld brein? Niemand aan de universiteit durft zich te wagen aan een natuurwetenschappelijk onderbouwd en een eenduidig antwoord te geven. Maar volgens
sommigen zijn er ook andere verklaringen die zich niet laten vangen in formules of grafieken.
Lang geleden, hier ver vandaan, gebeurde ooit eens het volgende. Het was in Herberg 'De Jeukende Handen' , waar Griezelin Jantien met haar Griezel Harry woonde. In hun Herberg werden kinderen voor het slapen gaan elke dag aan een grote haak gehangen. Het hoorde er gewoon bij. Dit ging als volgt. Griezelin Jantien hing met haar jeukende handen de kindertjes boven hun bedjes aan de haak. Een voor een, met touw om de polsen en prop papier in de mond. Het maakte Jantien niet uit hoe oud de knuppels waren. Als de kindertjes in hun pyamaatjes aan de haak hingen werden ze vervolgens stuk voor stuk gekieteld. Jantien genoot zichtbaar van haar dagelijkse taak. Ze glimlachte er altijd bij. Dit deed ze meestal vlak voor het avondeten. Als het buiten al goed donker was kwam Griezel Harry met een vlijmscherp fileermes de slaapkamertjes binnen.
Als Griezelin Jantien de kinderen had gekieteld sneedt Griezel Harry met zijn gereedschap met een scherpte die je alleen uit sprookjes kent, een klein stukje van de grote teen van de jongens en meisjes af. Harry en Jantien waren namelijk dol op grote tenensoep, en omdat het herfst was voegden ze dan paddestoelen en een extra teentje knoflook toe. De kinderen huilden en gilden als varkens die werden geslacht, maar daar hadden Jantien en Harry geen hinder van. Het waren andere tijden voor kinderen. Harry en Jantien lachten hard naar elkaar en roerden hun soep met groot enthousiasme, dankbaar dat ze weer te eten hadden die dag. Zo ging dat lang geleden, hier ergens heel ver vandaan.
Griezel Harry en Jantien zijn inmiddels allang uit de tijd, en nu worden kinderen gelukkig ook bij het vallen van de avond niet meer aan een haak gehangen, maar een kinderziel slaat alles op. En tot op de dag van vandaag herinneren kinderen daarom elkaar al huilend aan die afschuwlijke tijd van de griezels Jantien en Harry. Van Herberg De Jeukende Handen.
Voor grote mensen blijft het dus een raadsel. Maar kinderen weten nog precies waarom ze huilen voor het slapen gaan. Vanwege dat wat er ooit gebeurde, lang lang geleden in Herberg De Jeukende Handen.