'Most die d'ur mor bie dele lèggen,' zee ze. Ze zit bie mie in taxi op mien allerloatste waarkdag. Ze stapt in op Knoal en gait d'ur weer uut op Knoal. Ze was even bie ain vriendin, ze kennen mekoar aal sikkom zeuventig joar. De groep was eerst groter mor de rest is aal dood. Heur vriendin en zij zuiken mekoar geregeld op, gelijk vandoage. Ze heb ain poar borrels op, en proaten gait dan makkelijk. Ze is tegen de negentig. 'Loatst was ik mit oale vandoagen op pad, en docht ik bie miezulf 'Mot ik nou aal goal mit dei oalegisch met?' Och bindt ja zulf ook.'
We rieden langs knoal en begunt te vertellen over heur herinnerings. 'Wat mooi is van oald wezen is dat aal die dingen van vrouger dei ik al vergeten was, weerom kommen.' Ik vroag heur hou of dit zit met die vriendinnen en wat ze uutspookt hebben met mekoar. 'Och zegt ze, da's aal nait zo spannend, ik kom uut ain greformeerd nest, en mien ma was d'ur kurt op. Mien pa nait, dat was ain vrije vogel, mor thuus had ons ma de touwtjes in hannen.
Ik wol wel geren uut, mor op zundag mos ik 's meurgens in kèrke zitten, dus loat thuus kommen was er voak nait bie. Toun ik wat older was wel, toun ging ik met mien vriendinnen noar de Klappe of doar in Emmen, woar nou hotel Emmen is. Doar kost dansen. Beetje aan de zwier en de zwaai, mien pa vond aal goud. De keek nait zo op tied.
Ik kin mie heugen dat wie ainmoal doar hun gongen, en dat doar Italioanse jongens waren. Mor dei waren knap! Dat was even aans wat, doar gongen wie op aan. Mor dei kerels hadden thuus wel gezinnen en zo, dat kon ons wichter dat nait schelen. Dus wie met ze op stap. Kist wel noagoan dat dat nait altied goud gong, en ain poar binnen toun ook zwanger roakt. Dat gong toun ja zo. Dei hadden wel wat uut te leggen. Trouwen konnen ze nait, en zo lopen d'ur hier in regio nog wel ain poar kinder rond dei hun pa noeit zain hebben, dat kin'k die wel vertellen.'
'Och' zegt ze, 'dei beerenburgers moakt bie mie wel wat lus.' Dan ist even stil. Mien gedachten binnen in ain aandere tied belaand, dat kinn je soms zo hebben. Ik zai minirok, pattycoat en panty veur mie, heul wat aans dan dei stieve lange rokken dei ik op oale foto's van mie grootmoe zai, en ik denk hou normoal dat nou wordt vonnen dat jonge wichter de rok kurt hebben. Doar huufst vrouger nait mit op zundagmörgen in kèrke te kommen.
'Mien ma was heul streng op de regels,' gait ze verder, op zundagmörgen mossen wie aaltied mit. Doar zat ik dan met mien verstand op half zeuven. Domnee mor preken over zeden dast aans noar de hel gongst. Ik bin d'ur uuteindeluk bie wegrent, van geld veur collecte koch ik patat. Dat smoakte mie veul beter. Mie ma het doar wel muite met had, de neie tied gong heur zo snel, mor mien pa begreep ut wel. Het waren aandere tieden mien wicht, kist hoast nait meer veurstellen.'
We binnen bieno weer bie heur huus, aan laandskane. Ik zet taxi stil bie veurdeure en stap uut. Ik pak heur rollator uut kofferbak, loop noar heur kaande en help heur met uutstappen. 'Het gait allemoalt nait meer zo soepel en vunzulf, ik liek wel ain oal mìnsie.' Ze lacht d'ur bie, 'Wicht, tied gait zo snel, ik had oal nait in de goaten dat we d'ur aal weer binnen. Mor kiek mor goud om die tou. Veurst waist proast ook allenig nog mor over vrouger.' Ik knik, ik wol nog wel geren wat langer met heur proaten, aal wast allenig al om dei mooie toal van heur, dei met heur en heur generoatie verdwient, mor ik mot deur.
Mot mie d'ur mor bie dele leggen. Mien allerleste dag op taxi. Heb mooie verhoalen heurt oaflopen joar en goa weer deur. Zo gait de tied.