Loat mie dit nog even vasthollen
dit moment
Loat mie dit nogmoal goud bekieken
de bomen, de minsen, het uutzicht, dizze plek
Loat mie dit nogmoal goud bekieken
Veurdat de tied ons weer wekt
Kom bie mie zitten, hoast die, kom gauw
Zwiegend vuul k dien oasem om mie tou
Bist hier altied, bist doar woar we mekoar verstoan
Loat mie die nog even vasthollen, veur wie noar huus tou goan
Wie lachen en daansen, 't aal goud, …............. gain stried
Blief nog even veur dit moment wegstroomt in 't woater van de tied
Mien Zunnewendewicht, stroalst in het volle licht
Zunder noar die te kieken zain we die hier stoan
In het daipst van ons woater komst doe tot dien recht
Ook al wordt dat nait met zoveul woorden zegt
Mien Zunnewendewicht, doe kaist altied veur goud
aal kriegst soms te kwoad, schien dien eeuwig licht
as't störmt en wie minsen veur tirannen zwicht
Mien Zunnewendewicht, bist ons zo genoadig
met dien waarmte zo zacht
dans ons aandermoal deur dizze nacht
vlaig ons omhoog as ain vogel
vang ons op ….....woar ze op ons wacht
Mien Zunnewendewicht, loat ons die nogmoal goud bekieken
Veur die springen wie geren deur ut vuur
hier bist aaltied bie ons, tot veurbie ons allerleste uur
-----
Zunnewendegedicht 2025
geschreven voor het Zundewendefestival