Gister was voor nu mijn laatste theaterles, speltraining Bij Vrijdag, met les van Nina vd Woude. Ik vond het heel leuk om te doen. In de winter was ik ermee begonnen omdat ik graag sneller wilde
leren schakelen. Zonder plan, gaan. Zonder schaamte improviseren.
We sloten de lessen af met een 10 minutenimprovisatie, waarbij ik, als Melanie zijnde, samen met mijn bff Richard met autopech langs de weg stond in Portugal. Niks in de buurt. Richard en ik
kwamen allebei uit hetzelfde strengchristelijke milieu, en waren voor het eerst samen op pad. We wilden allebei graag naar ons vakantiehuis. Ik, omdat mijn moeder en ik graag wilde dat Richard en
ik gingen trouwen. En hij omdat hij daar een afspraak met zijn vriend had, waar hij verliefd op was. Die laatste dingen wisten we niet van elkaar. Het spel ontrolde en publiek keek
toe.
Aan het begin van de winter had ik dit spannend gevonden, zo zonder script op het podium en maar gewoon gaan maar ik vínd het leuk! Zo leuk!
Ik ben in gezelschap doorgaans niet zo'n prater, maar mijn vertrouwen dat woorden intuitief komen als je er ruimte voor maakt is flink toegenomen, en daar heb ik op het podium als ik muziek speel
danook weer profijt van. Later in de tijd pak ik theaterlessen weer op.