Ik heb je aan de kant gelegd
Je trok teveel aan mij
Ik raakte uit het lood
Nu kijk ik niet meer naar je
voor mij is jouw wereld dood
Ik zal je wel gaan missen
Bij jou zocht ik houvast en vertier
maar de ruimte die je innam
bracht me geen plezier
Jouw loze woorden
vulden mij enkel met idioterie
met je overtrokken drama
dat ik dat nu pas zie
Nu komt er ruimte om te dichten
de tijd is weer van mij
Ik kijk weer naar de zee
Zie de leegte voor me
En ben weer thuis in heimwee