Waarom ik nu aan Henk denk? Ik heb heb hem laatst opgezocht op facebook. Hij is lelijk oud geworden. Blij dat het verder niks geworden is.
Met Henk heb ik dus een tel getongd, zo noemden we dat toen. In de Boogie Bar. Op zondagmiddag. Links, tussen de eerste en achterste bar. Precies in het zicht van Andre, waar ik om nu onduidelijke redenen kwaad op was.
Mijn plan lukte, Andre werd jaloers. Maar mijn plan pakte daarna wel anders uit dan gehoopt, want Andre ging die middag met Henk op de vuist en ik lag met Pfeiffer een paar maand op de bank. Henk had me die kissing disease bezorgd. Geen aids, maar toch knap irritant. Andre daarna ook nooit meer gezien. Hij stuurde een paar jaar later nog een berichtje, dat hij zich niet zo had moet misdragen. Maar ja, wat moest ik daarmee?
Door die Pfeiffer van Henk, lag ik dus lang plat. Veel te lang. Volleyballen ging toen ook een paar maand niet. Tot april. In die maand maakte ik mijn glorieuze comeback, dacht ik. Tijdens de een na laatste wedstrijd zou ik een aantal beslissende punten maken. Althans dat was mijn plan. Ik zat supergemotiveerd op de reservebank te wachten tot ik in de derde set het veld in mocht. Helemaal klaar om onze tegenstandiger 'af te slachten.'
Coach Rogier, die met alle meiden van het team wel had gezoend, behalve met mij omdat ik daar geen zin in had, zei dat ondanks de achterstand het team lekker draaide. Hij had geen enkele reden om mij van de reservebank te trekken. Ik kon dan me wel weer fit voelen, ik moest mijn gezondheid niet overschatten. Hij wilde me voor mezelf beschermen zei hij. De eikel. Het was beter dat ik bleef zitten. De moed zakte me in de schoenen. Ik kwam die zaterdag in april niet actie. In stille woede ben ik naar de kleedkamer gestampt. Het was het laatste seizoen dat ik volleybalde.
Henk. Nu weet ik het weer. Als ik aan Henk denk, denk ik aan de gevolgen van een zoen. Terugkijkend weet ik dat een zoen het in zich heeft om de loop van het leven beïnvloeden. Eén zoen.
Een zoen is dus niet zonder risico's, van slaapziektes, tot vechtende mannen, tot niet mee mogen doen. Maar ik heb van dit alles niks geleerd, want wat ik al heel lang heel graag wil is, één zoen. Eén zoen van jou....