''Wie proat'n d'ur nait meer over. Wie mot'n deur. Het is aal west Grietje. Zukswat geeft ja gain pas. Mor doe en ik waiten wel dat het nait klopte. Zukke dingen duh je as fatsounlijk mìns nait wel? Best mit mie ains, of nait din?
Dat b'doel ik. Kiek nou proaten ze over wel 'grensoverschrijdend gedrag' en dan denk ik op mien beurt: 'Mor goud dat ze eertieds nait zain hebben wat er bie òns loos was. Dat was mie toch een baurrel. Dat waist toe ook. Dat was ja nog veul slimmer! Dat je dan op eeven op katoor kommen mossen.
Nee, ik binn d'ur zelf gelukkig noeit west, mor ik heb't heurt en wait wel da je dur aans weer vandoan kwamen. Bie boas weg. Ik zai dei jonge wichter nog lopen.
Dat was toch nait normoal doe? Dat zukswat bie ons op' t bedrief gebeuren kon?! En nait ainmoal, het was elke weke wel een keer! Wat ain smerige bende. Zöst ie toch kapot schoam'n? En hij was toch traauwt?! Ik heb zulf toun de ploatjes nog zain hangen bie Foto Kosmeyer op Knoal. Had hè zulf nait drei wichter en ain zeun? Kerel lood.
En dan denk ik bie miezelf: 'Blief bie dien eigen.' Joh man. Het is nou aal zo'n vieftig joar leden dunk mie, mor ik kin d'ur mit mien vestand nog aal nait bie.''