Was ik zoals Marianne Timmer
Dan had je me wel gezien
Dan was je vol lof over mijn prestaties
en had je je trots getoond bovendien
Had ik maar iets uitzonderlijks gedaan
Dan in leven blijven en bestaan
Dan had je je misschien ook uitgelaten
Over hoe geweldig je het vond
Als ik zong of danste in het rond
Maar ik kon jouw lat nooit halen en de hopeloosheid drukte me alsmaar neer
Dan zei je: 'Zie je wel, het lukt je nooit een keer.
Kijk toch naar haar, die doet wat jij niet kan. Zo bijzonder ben jij niet, wees je daar maar goed bewust van.'
Pas later zag ik dat jij wel wilde kijken
maar mij niet meer goed kon zien
Je wilde me beschermen tegen jouw verdriet
maar je zag mij daardoor niet
Gelijk jij ongezien bleef, waar het ooit begon
Jij, 15 achter het schuurtje met je gitaar
Een pak slaag van je vader, die jouw talent niet verdragen kon