Zonsopkomst


Als het windstil is

kijkt de nacht naar de dag

Kijk me aan zegt de nacht

Er kan niets verkeerd gaan


De dag merkt hem langzaam op

Ze wordt warm en wil wegduiken

zich kleiner maken

Maar ze kan nergens heen


Zijn licht is op haar gericht

Wat ben je mooi zegt de nacht

Er is geen ontkomen aan

Ze zoekt naar de plek 

waar het ijs breken kan

tastend langs het water

is de hitte al om haar heen

Een smekend roepen op dit uur 

Blus dit verschroeiend vuur 


De nacht blijft kijken

Haar sappen stromen

Het smeltwater klettert van de bergen

Het dal stroomt weer vol 

Het vuur stuwt naar omhoog

Het water klotst over de oevers

De hitte giert door de vallei

De wind trekt aan

Langzaam door de wolken

langs de sterren en weer terug

Daar ontspringt de bron

En brandt een onblusbaar vuur

Hier ziet hij haar glorie stralen 

in dit kleine uur


Er is niemand die het hoorde

niemand die het zag

maar zo begon

Tegen de morgen 

een nieuwe dag