Moand leed'n het ze heur riebewies inleverd, nou mot ze mit taxi goan. Ze hechtte aan heur vrijheid, moar dat is nou van de boan. Ze zegt mie dat ze't wel begriep'n kinn. Het aans will'n het gain zin. Het is mor goud ook dat wie't nait aalmoal veur't zegg'n hebb'n, want dan was er nog meer oorlog toch. Zeg't ze d'ur dan gauw achteraan. Nee ze vindt er nait altied meer wat aan.
Ze fluustert dat ze s aovonds af en tou wel zachies schrait, om wat er nait meer is, en om welken ze zo mist. Heur kinder woon'n aan aander kaant van t laand, en hebb'n ook een drokke boan. Het is veur hun ook nait zo makkelijk om hier eevn noar tou te goan. Joa ze mist ze voak, moar kloag'n wil ze nait. Dus ze moakt'r mor het beste van, slikt weg dat stil verdrait. Dement is nou heur beste vriendin, en herkent heur nait meer goud, soms wait ze ook nait wat ze doar met aanmoud. Zukswat mokt heur toch ook wel ainsoam, en dan gait de tied zo langzoam. Soms is ze ook wat roar in de kop. Het is heur nait vrumd, zo is ja hou't leev'n voak lop.
Ik wol dat dit ain vertelsel was van aine, mor het komt aal terugge in de taxi's dei ik ried. Lösloaten van't leev'n dut veur elk en aine zeer. Mor as de tied joenend nait meer is, vuul je dat in joen bloud toch wat meer.
Mien wicht, pries doarom de dag dat joe kinn'n zing'n en dansen deur de stroat'n, d'ur komt ain tied dat je doar allenig mor over kinn proat'n...