Briefje voor Vincent



Ze hebben een god van je gemaakt Vincent. Een gouden kalf. Ze willen alles over jouw historische zelf te weten komen, om je te kunnen vangen. In een kooitje doen, en zeggen. 'Kijk dit was Vincent' Ze zullen uiteindelijk de kern toch niet raken, maar ze hebben hun korte tijd op aarde er maar mooi mee gevuld. Alsof er geen werk op de wereld is. 


Ze zeggen dat je hier achter, waar ik ook zo graag loop hebt zittten tekenen. Er zijn mensen die precies jouw gemoedstoestand kunnen duiden, aan de hand van de kleuren die je gebruikte en de brieven die je schreef. Dat er roze in Landschap met boerderij zit, zou er op duiden dat je hier heus niet zo neerslachtig was. Dat het hier in Drenthe voor jou geen donkere periode was. Dat 'ze' er naast zitten. Dat 'ze' ongelijk hebben. Alsof ergens in de beslisboom van de tijd is besloten dat in Drenthe zijn, een negatieve tijd voor je was. Ik moet maar us gaan uitzoeken hoe beeldvorming ontstaat Vincent. Wie gaat daar over? Wie beslist welk verhaal door een meerderheid wordt erkend? 


Tijdens mijn studie theologie hadden we het vaak over het onderscheid tussen de historische Jezus, en de andere, die hier nu zou zijn, of niet. Net wat je gelooft. We spraken dan vaak over waar de historie ophoudt en waar de verbeelding begint. Ik bedoel niemand vindt het raar dat ik een brief naar jou schrijf. Kan ik met mijn woorden de lineaire tijd naar jou overbruggen? En doen alsof je hier nog bent? Vrienden met je worden, ook al is het dan eenzijdig. In mijn hoofd? Kan ik zo ooit ervaren wat jij hebt gezien? Hier. Door jouw ogen. 


Ik kijk uit over het veld, en zie je hier achter lopen onderweg naar het pas aangelegde kanaal, het Stieltjeskanaal, met roze kleuren in je hoofd, en de toren van Schoonebeek in zicht. Jii bent vrij, gaat waar je wil, terwijl ik hier voor mijn plaggenhut sta met mijn kind aan de borst. Ik kan geen kant op. Ik zit gevangen, in turf, tussen wat ze van me denken, hoe ze over me praten, hoe ze over jou praten. Niet best. Vincent, ik zie je hier langslopen en wil graag door jou gekend en getekend worden, maar ik weet niet hoe ik jou bereiken kan.