Hoe jij een verhaal werd in mijn hoofd kan ik niet meer terughalen, ik weet nog dat ik verlangen voelde, iets anders
Toen kwam jij, zo ineens, en zo anders dan ik me had voorgesteld, zoveel mooier en vertrouwder, nee nog mooier en vertrouwder dan ik me had kunnen bedenken
Ik had nooit gedacht dat jij en ik een verhaal werden dat ik niet meer achterhalen kan
maar ik voel je waar ik ook maar kijk, in de maan, in de kauwen bij de bushalte, in je stem en in je lach, in de zon op mijn gezicht, in de tinteling van het water, en ja ook hier in dit gedicht