Deze week spraken de nederlandse bisschoppen zich uit tegen geslachtsverandering, abortus, euthanasie, hulp bij zelfdoding en homohuwelijken.
Ik moest er aan denken toen ik vandaag in Ter Apel naar de tentoonstelling over de Heksenvervolgingen keek. Hoe mensen met macht, zoals die bisschoppen toen en nu, andere mensen willen bewegen om anderen uit te sluiten. Ik snap daar niks van, en ze doen het niet alleen. Ook sommige politieke partijen zijn er druk mee.
Ondertussen wonen in zuid Groningen veel mensen die zich uitgesloten voelen en weten door onze overheid. Het vertrouwen is niet zo groot. Niet zo gek, er gaat gewoon minder geld naar verliesgewesten, of landelijke achterstandswijken, dan naar de randstad. En in het dorp Ter Apel sluimert deze dagen de onrust en veroordeling van mensen die korter of langer in het COA wachten op een antwoord, zodanig dat de gemeente heeft besloten een programmamanager aan te stellen die rust moet brengen en verbindingen in het dorp moet herstellen. Het is te hopen dat de niet-geziene kinderen niet tegenover elkaar komen te staan.
Uitsluiting leidt immers altijd tot schade, die we met mekaar moeten herstellen.
Om daarin iets te doen heb ik me daarom aangesloten bij Gelijkwaardig Herstel. Binnenkort ga ik mensen die systematisch zijn uitgesloten door de Toeslagenaffaire, helpen hun verhaal op papier te krijgen. Zo draag ik een beetje bij aan het herstel van de schade die uitsluiting brengt. Kun je ook doen. Meer weten: